Skip to main content

Serge Lubbe

Als je mensen niet interessant vindt, mis je een groot deel van waarom het leuk is om te leven. Dat maakt ons werkveld, het speelveld van de veranderende samenleving, per definitie interessant. Dat kan je ‘sociaal maatschappelijke betrokkenheid’ noemen, maar dat vind ik een nare term. Alsof het een strategie is terwijl het een intrinsieke motivatie is van dingen waarover ik mij kwaad maak. Van daaruit zoek ik bewust de scherpe randjes op.

Dat reactionaire heb ik van mijn grootouders. Zij waren Indisch en vochten voor hun rechten. Hoewel ik er als tiener soms vreemd van stond te kijken, heeft hun opvoeding dit meegegeven. In het begin van een opdracht komt dit vertrouwde gevoel altijd naar boven. Doordat de ambitie in dit stadium nog niet door kaders is begrensd, ligt hier de hoop. In deze fase geniet ik van tegenstellingen omdat die laten zien waarover een opdracht daadwerkelijk gaat. Uit iedere samenleving probeer ik dit te halen.

Tegelijkertijd is er altijd een niveau waarbij we het eens zijn. Het is de uitdaging om dit tijdens het traject in de gaten te houden zodat het doel de individuele belangen overstijgt. Eigenlijk ben ik een super voorbeeld van het Nederlandse poldermodel. Met een kleine rol, zo nu en dan het verschil maken, is het mooiste wat er is.

Tekst: Dore van Duivenbode